Slaapkliniek
Doordat ik altijd moe was, dacht ik aan een slaapprobleem en trok eind december 2011 naar de slaapkliniek in Oostende. De resultaten waren vrij schokkend. Ik kwam aan maximaal 3u diepe slaap, terwijl 7u normaal is. Er waren over ganse nacht 140 apneus, wat eigenlijk niet zo slecht is. Bizar is dat ik, alhoewel ik apneus heb, toch bijna niet snurk. De slaapstoornissen specialist zei dat mijn circadiaans - of dag-nacht ritme overhoop lag en schreef circadine voor. Na de inname van Circadine had ik indruk dat ik beter sliep, maar niet voor lang. Circadine mag je niet langdurig nemen, dus eenmaal de circadine behandeling gestopt was het slaapprobleem volledig terug.
Aanvullend Onderzoek bij de NKO specialist in leverde geen aanwijzingen van obstructie van de luchtwegen op.
Klierkoorts
Enkele dagen na nieuwjaar 2012 ben ik toch naar de dokter gegaan omdat ik mij een beetje grieperig voelde, altijd zo moe was, 's nachts niet kon slapen en me niet meer kon concentreren op eenvoudige taken, ...Voor alle zekerheid doet de huisarts een bloedafname en enkele dagen later kon ik het resultaat opvragen.
Maar kort nadien kreeg ik telefoon van de huisarts met de vraag of ik dezelfde dag nog op consultatie kon komen. Het bloedonderzoek had uitgewezen dat ik klierkoorts had. (Mononucleose - ziekte van Pfeiffer)
De dokter schreef me dagelijks inspuitingen met vitamine B12 voor. Ik moest een maand thuis blijven omdat rust het enige goede medicijn is. De huisarts vroeg om zeker niet vroeger terug aan het werk te gaan. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en na een week of 2 stond ik alweer op kantoor voor een discussie over o.a. de aankoop van een softwarepakket. Ik kon niet vermoeden dat dat mijn 2 laatste dagen op mijn dienst waren. Ik zou de rest van het jaar niet meer kunnen gaan werken gaan en later zelfs "voor de goede werking van de dienst" op een nogal onbeschofte, weinig menselijke manier aan de kant geschoven. Over hoe je tijdens je ziekte in sommige mensen zowel sterk ontgoocheld als gecharmeerd kan zijn. Het zijn zeker niet de mensen in wie je het meeste vertrouwen stelt waarop je meest kan rekenen, integendeel soms ... Maar daarover later meer ...
De vermoeidheid, grieperigheid, concentratieproblemen, spierpijn bleven aanslepen en ik kreeg tot maart een verlenging van het ziekteverlof onder de diagnose "mononucleose".
In die periode deden ze een echografie van milt en lever. De milt was niet aangetast, mijn lever is wel te groot. Alhoewel klierkoorts kan leiden tot een vergrootte lever, kan de oorzaak ook bij mij nogal Bourgondische levensstijl van de voorbije jaren liggen.
Het idee is dat Lyme en mijn drukke leven me vatbaarder hebben gemaakt voor infecties, daardoor heb ik Klierkoorts gekregen en is de afbraak van mijn afweersysteem ingezet.
Pas in maart komt ook de diagnose Lyme weer de kop opsteken met na MR scan de werkhypotese "Lyme encyfalitis".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten